Refleksje – 8. Czy potrafię być dziś wdzięczny?

1. Apostoł Paweł nauczał, że wdzięczności można się nauczyć (Flp 4:11). Moje poczucie zadowolenia zbudowane jest na pewności, że Wszechmogący Bóg, który jest moim miłującym Ojcem, wie co jest dla mnie najlepsze. Bóg pozwolił na wszystko, co się wydarzyło w moim życiu. Muszę nauczyć się myśleć o okolicznościach jako o Jego błogosławieństwach, a nie przekleństwie, które mnie spotkało.

2. Niezależnie od okoliczności, Bóg zawsze da mi siłę, abym był posłuszny wezwaniu apostoła Pawła. Da mi zawsze łaskę, abym był wdzięczny za wszystko. Jeśli doświadczam braku wdzięczności powinienem odwrócić swój wzrok od okoliczności i skupić się na Chrystusie. Ten krok pozwoli Duchowi Świętemu zmieniać mnie, kontynuować Jego uświęcające dzieło czyniące mnie bardziej podobnego do Syna Bożego.

3. Muszę wreszcie nauczyć się, że wdzięczność i radość nie są zależne od okoliczności lub moich uczuć. Prawdziwą postawą dziękczynienia jest świadomość tego, kim jest PAN i kim jestem ja, jako Jego dziecko, w Chrystusie Jezusie. To jest fundament wszystkiego.

4. Chwalimy to co jest dla nas cenne. Czy podmiotem mojego uwielbienia jest PAN? Nawet w najtrudniejszych okolicznościach mogę chwalić Ojca, po prostu za to, że jest.

5. Wdzięczne serce jest znakiem charakterystycznym chrześcijanina. PANIE, pozwól, aby to wyróżniało mnie wśród innych ludzi! I wybacz, że bardzo często tak nie jest.

6. Chrześcijanin nigdy, niezależnie od wszystkiego, nie powinien narzekać. Narzekanie wydaje się drobnostką (wszyscy narzekają!) jednak zawsze jest to oznaka braku wdzięczności. A kiedy niewiara i brak wdzięczności połączą swoje siły w sercu dziecka Bożego, konsekwencje będą tragiczne. Narzekanie zawsze zawiera w sobie ukryte koszty, które będziemy musieli zapłacić.

7. Jonathan Edwards mówił o „naturalnej wdzięczności” i „wdzięczności będącej efektem łaski”. Naturalna wdzięczność jest skoncentrowana wokół rzeczy, z których czerpiemy korzyści. Każdy człowiek jest zdolny do tego rodzaju wdzięczności. Jednak wdzięczność będąca efektem łaski, jest zupełnie czymś innym i stanowi cechę charakterystyczną tylko dzieci Bożych. Ta wdzięczność ogniskuje się wokół charakteru, miłości, mocy, dobroci i doskonałości Boga, niezależnie od Jego darów. Ta wdzięczność wie, że może być wdzięczna niezależnie od tego czy dany dzień jest dobry czy zły, w zdrowiu i w chorobie, w przytłoczeniu smutkiem i chwalebnej radości. Ten rodzaj postawy serca jest znakiem działania Ducha Świętego. To życie w świadomości, że Bóg Ojciec uczynił nas szczególnymi obiektami swojej miłości.

8. Doświadczając trudu życia w tym chorym świecie, pamiętaj, że to nie jest twój dom. To życie tutaj tak naprawdę ma niewielkie znaczenie w kontekście wieczności. Nawet rozdzierające serce okoliczności, kiedyś się skończą. Przylgnij do nadziei, która jest w Chrystusie. Nawet w najciemniejszej godzinie możesz poznać Jego radość i pokój, a wtedy zawsze będziesz miał powód, aby Mu dziękować. My naprawdę możemy żyć życiem godnym dzieci Bożych.

9. Twoja pozycja w Chrystusie jest niezmienna. Kiedy Bóg Ojciec raz przyjął cię do swojej rodziny, nigdy cię nie odrzuci. W swoim najlepszym dniu jesteś tak samo blisko serca Ojca, jak w czasie swojego najgorszego dnia. Twoja pozycja jest oparta na sprawiedliwości Chrystusa, a nie twojej własnej.

10. Mamy być ludźmi, którzy dosłownie są przepełnieni wdzięcznością. Porównaj to do chodzenia z pełną szklanką wody. Kiedy ktoś niespodziewanie na ciebie wpadnie, cała zawartość może się wylać. Ta sama zasada odnosi się do naszego charakteru. Kiedy jesteśmy napełnieni goryczą, złością, niewdzięcznością, zazdrością, zawiścią itd. to naprawdę nie potrzeba wiele triggerów, aby to co jest w środku nas, znalazło swoje ujście na zewnątrz. Kiedy człowiek rodzi się na nowo w Chrystusie Jezusie, jego życie staje się inne. Niewdzięczność zamieniona jest na wdzięczność, gorycz zostaje wyparta przez radość, a gniew ustępuje miejsca pokojowi.

11. Wdzięczność kieruje nasz wzrok na Boga, a nie na nas samych lub okoliczności. Chroni nas przed pychą, usuwając ze słownika stwierdzenia „zasługuję”, „potrzebuję” itd. Wdzięczność pozwala nam wreszcie odpocząć w Bożym zarządzeniu naszym życiem. Dzięki łasce uczymy się dziękować we wszystkich okolicznościach i za wszystko. Siłę do walki z narzekającym duchem, możemy znaleźć tylko w zjednoczeniu z Chrystusem. Módl się do PANA, aby pomógł ci dostrzec bogactwa Ewangelii. Każdego dnia znajdź czas, aby myśleć o wszystkich błogosławieństwach, które Pan darował tobie w Chrystusie.