Dyscyplina w życiu pobożnego mężczyzny

Drodzy bracia, w swoim życiu nigdzie nie zajdziemy bez dyscypliny, a już na pewno nie w sprawach duchowych. Nikt z własnej natury nie jest sprawiedliwy, a więc polecenia Pawła odnoszące się do duchowych dyscyplin w 1 Tm 4:7-8 są również i naszą własną potrzebą: „Odrzucaj natomiast pospolite i babskie baśnie. Sam zaś ćwicz się w pobożności. Ćwiczenie cielesne bowiem przynosi niewiele pożytku, lecz pobożność do wszystkiego jest przydatna, gdyż zawiera obietnicę życia obecnego i przyszłego”. Słowo „ćwicz” pochodzi od greckiego słowa pochodzącego z sali gimnastycznej. A więc, zapraszam cię do Bożej siłowni. Przygotuj się na trochę bólu i ogromny zysk!

1. Dyscyplina czystości

Zmysłowość jest największą przeszkodą w dążeniu do prawdziwej pobożności wśród chrześcijańskich mężczyzn. Przykład upadku króla Dawida powinien nie tylko nas uczyć, ale także usuwać zmysłowość spośród nas. Wypełnij swój umysł – zapamiętaj takie fragmenty jak 1 Tes 4:3-8; Job 31:1; Prz 6:27; Ef 5:3-7 i 2 Tm 2:22. Znajdź kogoś, kto mógłby pomóc twojej duszy zachować wierność wobec Boga. Osiągnięcie czystości umysłu jest niemożliwe jeśli bezmyślnie oglądasz TV lub odwiedzasz strony z materiałami pornograficznymi (1 Tes 4:3-7). Rozwijaj w sobie świadomość Bożej obecności, która trwała w Józefie: „I nie ma w tym domu nikogo większego ode mnie, i nie zabronił mi niczego oprócz ciebie, bo ty jesteś jego żoną. Jak więc mógłbym popełnić tak wielkie zło i zgrzeszyć przeciwko Bogu?” (Rdz 39:9).

2. Dyscyplina relacji

Aby być tym, kim Bóg chciałby żebyś był, włóż święty wysiłek w swoje relacje! Jeśli jesteś mężem, powinieneś wypełniać Boże Słowo zawarte w Liście do Efezjan 5:25-31: „Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie”. Dla tych z nas, którzy są ojcami, Bóg zapewnia trening w jednym ostrym zdaniu: „A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności i w napominaniu Pana” (Ef 6:4). Nasze codzienne obowiązki wynikające z rodzinnych relacji nie są jakąś opcją do wyboru. Pozwalają nam rozwijać się w kierunku oczekiwanym przez Boga, a także w sposób skuteczny uczą i pozwalają żyć w Bożej prawdzie.

3. Dyscyplina umysłu

Możliwość posiadania umysłu Chrystusa (1 Kor 2:16) jest traktowana jako coś skandalicznego we współczesnym kościele wypełnionym chrześcijanami, których umysły nie są zdyscyplinowane we właściwy sposób. Apostoł Paweł rozumiał to doskonale: „W końcu, bracia, co prawdziwe, co uczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, jeśli jest jakaś cnota i jakaś chwała – o tym myślcie” (Flp 4:8). Każdy element jest kwestią osobistego wyboru. Nigdy nie będziesz miał chrześcijańskiego umysłu bez regularnej lektury Pisma Świętego, ponieważ nie możesz pozostawać pod wpływem czegoś, co jest ci kompletnie nieznane.

4. Dyscyplina pobożności

Czytanie Słowa Bożego jest niezbędne, a rozmyślanie uwewnętrznia to Słowo i odpowiada na nie: „Pragnę czynić twoją wolę, mój Boże, a twoje prawo jest w moim wnętrzu” (Ps 40:8). Poza poleceniami takimi jak słowa zawarte w Liście do Efezjan 6:18-20, mamy dwa ogromne powody do modlitwy. Im bardziej odsłaniamy nasze życie na rozżarzone do białości światło sprawiedliwego życia Chrystusa, tym bardziej Jego obraz zostaje wypalony w najgłębszej istocie naszego charakteru. Drugim powodem jest to, że modlitwa łamie naszą wolę, w stronę Bożej woli. Wielu mężczyzn nie doświadczyło prawdziwej pobożności w swoim życiu, gdyż nigdy jej nie planowali. Nigdy nie odsłonili swojego życia przed czystym światłem Chrystusa.

5. Dyscyplina prawości

To co jest częścią prawdziwej prawości: charakter, czyste sumienie, głęboka społeczność z Bogiem – jest naprawdę ważne. Musimy pozwalać, aby to Słowo Boże wywierało wpływ na nasze zachowanie. Nasza mowa oraz działania muszą być zawsze prawdziwe (Prz 12:22; Ef 4:15). „Siej czyn, zbieraj nawyk. Siej nawyk zbieraj charakter. Siej charakter zbieraj przeznaczenie”.

6. Dyscyplina języka

„Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna” (Jk 1:26). Prawdziwym testem duchowości człowieka nie jest jego zdolność do mówienia, ale raczej zdolność do powściągania języka. Jakub dosłownie mówi o „założeniu cugli” językowi! Złożenie na ofiarę Bogu swojego języka ma niesamowitą moc czynienia dobra. Naszą nieustanną troską powinno być zachowanie dyscypliny w tym aspekcie naszej pobożności.

7. Dyscyplina pracy

W Księdze Rodzaju spotykamy Boga jako Stwórcę pracującego nad swoim stworzeniem. Ponieważ Bóg stworzył nas na swój obraz (1:27), sposób w jaki pracujemy ukazuje jak Jego obraz rozwija się w nas. Nie ma rozróżnienia pomiędzy tym co sacrum i profanum; każda nasza praca ma być wykonywana na Bożą chwałę (1 Kor 10:31). Musimy odzyskać biblijną prawdę dotyczącą naszego zawodu jako Bożego powołania, aby czynić wszystko na Bożą chwałę.

8. Dyscyplina wytrwałości

List do Hebrajczyków 12:1-3 przedstawia obraz wytrwałości w poleceniach. Pozbądź się!: „Zrzućmy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas tak łatwo osacza”. Osaczający grzech hamuje nas. Biegnij!: „biegnijmy w wyznaczonym nam wyścigu”. Każdy z nas może ukończyć swój wyścig (zob. 2 Tm 4:7). Skoncentruj się!: „Patrząc na Jezusa, twórcę i dokończyciela wiary”. Nie było nawet ułamka sekundy, w którym Jezus przestałby ufać Ojcu.

9. Dyscyplina kościoła

Nie musisz chodzić do kościoła, aby być chrześcijaninem. Jednakże nigdy nie osiągniesz duchowej dojrzałości bez zaangażowania w życie kościoła. Znajdź dobry kościół, dołącz do niego i zwiąż z nim swoje serce. Twój udział powinien zakładać nie tylko wsparcie finansowe, ale również obejmować twój czas, talenty, wiedzę i kreatywność na Bożą chwałę.

10. Dyscyplina dawania

W jaki sposób możemy uciec od pułapki materializmu? Poprzez dawanie z serca przepełnionego Bożą łaską, podobnie jak chrześcijanie w Macedonii (2 Kor 8:5). Dawanie powinno być regularne, ale również spontanicznie reagujące na nowopowstające potrzeby. Zawsze powinno wypływać z ochotnego serca, gdyż takiego dawcę Bóg miłuje (2 Kor 9:7). Pan Jezus również powiedział, że bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać niż przyjmować (Dz 20:35).

Opracowano na podstawie: https://www.crossway.org/articles/10-disciplines-of-a-godly-man/