Nie powinno być dla nas zaskoczeniem, że jednym z najczęstszych pytań w Psalmach jest: „Panie, jak długo…?”

O Panie, ile czasu musi minąć, aż uzdrowisz mnie z nowotworu, który niszczy moje ciało?

O Panie, jak wiele razy moje podanie o pracę spotka się z odrzuceniem?

O Panie, jak długo moje dziecko będzie przebywać na leczeniu odwykowym? Jak długo będzie w szponach uzależnienia?

W jednych z najważniejszych zdań jakie napisano kiedykolwiek na temat małżeństwa, apostoł Paweł mówi, że związek małżeński został zawarty już w Bożym planie stworzenia: „Dlatego opuści człowiek swego ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną, i będą dwoje jednym ciałem. Tajemnica to wielka, lecz ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i kościoła” (Ef 5:31-32)

Pierwszy z tych wersetów cytuje Księgę Rodzaju 2:24, która opisuje życie Adama i Ewy w Ogrodzie Eden, w obecności samego Stwórcy. Drugi werset uczy nas, że związek małżeński miał odzwierciedlać jedność Chrystusa i Jego Kościoła. A więc kiedy mówimy o małżeństwie to nie mamy na myśli jakiegoś konstruktu kulturowo-społecznego. Zbliżamy się raczej do tajemnicy, niegdyś zasłoniętej, ale teraz chwalebnie objawionej nam w Chrystusie.

Cierpiący Kościół – to Kościół modlący się. Prześladowani chrześcijanie dużo się modlą. Jeśli chodzi o modlitwę, przodują w niej, gdyż ich modlitwy są o wiele potężniejsze i intensywniejsze niż modlitwy wielu w  „wolnym” świecie.

Wiele razy, gdy słuchałem ich modlitw, byłem głęboko poruszony. Wiem, że to dziwne, ale często przyglądałem się im, gdy się modlili. Czułem, że są tak blisko Boga, że mogliby Go niemal dotknąć.