A co z osobą, która deklarując wiarę w Chrystusa odebrała sobie życie?

Czy osoba, która uwierzyła w Chrystusa i zasmakowała Bożej dobroci w zbawieniu, a pomimo tego podjęła decyzję o próbie samobójczej, jest zbawiona? A co z osobą, która deklarując wiarę w Chrystusa odebrała sobie życie?

Nie bez powodu Rzymian 8 jest schronieniem dla tych, którzy są zniechęcani i uciskani. Moim zdaniem jest to fragment odnoszący się do dyskusji o samobójstwie. Paweł mówi: „Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe rzeczy; Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu” (Rz 8:38-39).

Ten fragment Słowa Bożego mówi o zaufaniu do Boga w każdych okolicznościach. Nic na całym świecie nie może wykraść duszy wierzącego z ręki Boga. Ten, który został adoptowany przez Boga, nigdy nie przestanie być Jego dzieckiem; ten którego Bóg pokochał, nigdy nie utraci Jego miłości; ten o którym Bóg pamiętał, nigdy nie zostanie zapomniany; ten który został odkupiony, nigdy nie będzie potępiony.

Jeśli chodzi o samobójstwo musimy wspomnieć o ważnej implikacji: jeśli ani anioły lub demony nie mogą odłączyć nas od miłości Boga, my sami również nie mamy takiej władzy. Jeśli ani moce, ani wysokości, ani głębokości nie mogą zniweczyć naszego zbawienia, to my również nie możemy go stracić. Samobójstwo jest zawarte w sformułowaniu „ani żadne inne stworzenie” nie ma mocy, aby oddzielić nas od Boga.

Idea, że ci którzy popełnili samobójstwo nie mogą być zbawieni, zawdzięcza więcej rzymskokatolickiej koncepcji zbawienia aniżeli nauce biblijnej. Teologia katolicka uważa samobójstwo za grzech śmiertelny, co oznacza, że jeśli nie zostanie ten grzech w sposób właściwy usunięty poprzez sakramentalną moc Kościoła rzymskiego, nie może zostać przebaczony. Dlatego osoba, która popełniła samobójstwo umiera poza stanem łaski i nie może iść do nieba (ani nawet do czyśćca). Ta zła teologia wkradła się do kościołów protestanckich. Jednak Ewangelia przynosi lepszą nadzieję.

Nie oznacza to oczywiście, że samobójstwo jest czymś właściwym. Nie chce umniejszać tego bardzo poważnego grzechu, ponieważ samobójstwo jest grzechem morderstwa – zabójstwem samego siebie. Ci, którzy podjęli taką decyzję, popełnili straszny grzech. Ale tak jak prawdziwy wierzący może popełnić morderstwo i otrzymać przebaczenie, tak samo prawdziwi wierzący może popełnić samobójstwo i dalej być zbawieni. Tylko dlatego, że samobójstwo jest ostatnim grzechem człowieka, nie czyni go grzechem niewybaczalnym.

Tim Challies