Jak być wiernym sługą Boga?

Biblia używa kilku metafor, aby opisać relację chrześcijan z Bogiem. Każda z nich analizuje ją z innej perspektywy, ukazując tym samym różne prawdy. Jedną z najbardziej doskonałych metafor jest ta, która ukazuje chrześcijanina jako sługę. Jesteśmy sługami Boga. Co to oznacza? Jakie są tego konsekwencje? Oto siedem prawd ukazujących relację sługi i jego pana, które są tak samo rzeczywiste w życiu ludu Bożego i jego relacji ze swoim Panem i Bogiem.

Sługa służy jednemu panu. Sługa pozostawia wszystkich innych, aby móc całą swoją uwagę skoncentrować na swoim panu. Podobnie, chrześcijanin zostawia służbę grzechowi i szatanowi i rekrutuje samego siebie do służby Bogu. Radośnie wykorzystuje swoje życie, aby służyć jednemu Panu: „Lecz teraz, uwolnieni od grzechu, gdy staliście się sługami Boga, macie swój pożytek ku uświęceniu, a na końcu życie wieczne.” (Rz 6:22)

Sługa jest na skinienie i zawołanie swego pana. Sługa nie może robić tego co chce i kiedy chce, ale zawsze musi być gotowym wypełniać wolę swojego pana. Chrześcijanin chętnie oddaje się do dyspozycji Boga, zamiast sobie samemu. Pragnie on czynić wolę Boga bez względu na koszt. Żyje życiem skupionym na Bożym głosie i Bożych pragnieniach.

Sługa jest związany ze swoim panem. Sługa jest związany ze swoim panem za pomocą, umowy, przymierza  lub kontraktu. Nie może tak po prostu zrezygnować ze służby. Podobnie chrześcijanin jest związany z Bogiem przez wiarę i chrzest: „Nakłoniłem moje serce, by zawsze wykonywać twoje prawa, aż do końca” (Ps 119:112). Związaliśmy się z Bogiem przez wiarę i publiczne wyznanie i dlatego jesteśmy gotowi raczej umrzeć niż złamać nasze przyrzeczenie.

Sługa wykonuje pracę swojego pana. Pan jest wolny od wielu zadań i obowiązków ponieważ powierzył je swoim sługom, którzy wykonują te prace w jego imieniu. Bóg wzywa nas abyśmy wypełniali Jego wolę i wykonywali jego dzieła na ziemi. Paweł powiedział: „Lecz ja bardzo chętnie poniosę wydatki i samego siebie wydam za wasze dusze, chociaż im bardziej was miłuję, tym mniej jestem przez was miłowany” (2 Kor 12:15). Bóg wzywa nas do pracy dla Niego w czasie, który nam darował.

Sługa podąża za swoim panem. Gdzie pan prowadzi, sługa idzie za nim. Tak samo chrześcijanie podążają tam gdzie prowadzi Bóg. Podczas gdy inni idą za bestią, chrześcijanie podążają za Chrystusem (Obj 13:3). Idą za Chrystusem przez zielone pastwiska i ciemne doliny, przez radość i utrapienie. Podążają za Chrystusem biorąc swój krzyż (Łk 9:23), posłusznie pozostając czystymi i świętymi w tym złym świecie. Nawet życie w świecie pełnym niegodziwości nie może sprawić, że chrześcijanie staną się bezbożni, podobnie jak pływanie w słonej wodzie nie uczyni ryby słoną.

Sługa jest zadowolony z wynagrodzenia które daje mu pan. Sługa jest usatysfakcjonowany tym co daje mu pan. Jeśli pan daje dużo jest zadowolony, jeśli daje mało również pozostaje zadowolony. Chrześcijanin powtarza słowa Pawła, który stwierdził: „Umiem uniżać się, umiem też obfitować. Wszędzie i we wszystkim jestem wyćwiczony: umiem być syty i cierpieć głód, obfitować i znosić niedostatek” (Flp 4:12). Chrześcijanin który narzeka na swoje okoliczności zapomniał o tym, że jest sługą. Osoba, która otrzymuje nawet najmniejszą miarę Bożej łaski umiera jako Jego dłużnik.

Sługa broni honor swojego pana. Sługa będzie sprzeciwiać się wszystkiemu co odbiera chwałę jego panu. Nie będzie tolerował jak inni ludzie mówią źle o jego panu, nieważne czy prosto w twarz czy też za jego plecami. Chrześcijanin broni chwały Boga, powtarzając za psalmistą: „Gorliwość pożarła mnie, bo moi nieprzyjaciele zapominają twoje słowa” (Ps 119:139). Jest haniebną rzeczą słyszeć jak ludzie mówią przeciwko Bogu i pozostać milczącym.

Oprac. na podstawie tekstu Tima Challiesa