Pytanie skierowane do Johna Pipera: W jaki sposób mogę dzielić się doktrynami łaski z moimi przyjaciółmi w nieprzyjaznym środowisku?

John Piper: Doktryny łaski to słowo klucz odnoszące się do Kalwinizmu. Podsumuję doktryny łaski, a następnie spróbuję udzielić krótkiej odpowiedzi na to pytanie.

Modlitwa o nasze dzieci przychodzi nam naturalnie gdy rozumiemy, że Bóg stworzył nas jako zależne osoby, uczynione by polegać na Bogu. Bóg uformował nasze serca tak, że odczuwamy nienasycone pragnienie wspólnoty z Nim. Chociaż modlitwa nie zawsze przychodzi łatwo, ci z nas, których serca zostały odrodzone przez Ducha Świętego, nie mogą powstrzymać się przed przychodzeniem do naszego Niebiańskiego Ojca za każdym razem by Mu dziękować, chwalić Go i prosić o pomoc.

„Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś oddaje swoje życie za swoich przyjaciół. Wy jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli robicie to, co wam przykazuję. Już więcej nie będę nazywał was sługami, bo sługa nie wie, co robi jego pan. Lecz nazwałem was przyjaciółmi, bo oznajmiłem wam wszystko, co słyszałem od mego Ojca” (J 15:13-15)

Chrześcijaństwo nigdy nie miało być miejscem dla teologicznych pacyfistów. Boży lud od zawsze był zobowiązany do obrony czystości Ewangelii Jezusa Chrystusa. List Judy wskazuje wyraźnie, że obrona wiary jest naszym obowiązkiem. Czas doktrynalnego pokoju stanowił niezwykłą rzadkość w 2000 tysięcznej historii kościoła, który nieustannie i bezlitośnie atakowany był przez zwodnicze nauki dążące do przeniknięcia Ciała Chrystusa. 

Strach jest jak potwór spod łóżka moich dzieci – jego moc tkwi nie w tym czym naprawdę jest, ale w tym czym może się stać poprzez naszą wyobraźnię. Strach, który w przeszłości potrafił skutecznie okraść nas z radości jest obecnie pokonany przez suwerenną dobroć Boga.

„W modlitwie bądźcie wytrwali” (Kol 4:2)

Przyjacielu, nie idź w ten niebezpieczny świat bez modlitwy. Wieczorem skłaniasz kolana i szybko morzy cię sen. Zmęczeniem po ciężkim dniu pracy usprawiedliwiasz się i skracasz modlitwę, by udać się na przyjemny spoczynek. Nastaje ranek, a ty być może jesteś spóźniony i dlatego poranną godzinę modlitwy albo opuszczasz, albo też się zbytnio śpieszysz. Nie czuwasz w modlitwach, lekceważysz godzinę czuwania. Czy można to naprawić? Z całą powagą stwierdzam, że nie.

Pismo Święte mówi, że dom nierządnicy jest drogą do piekła, która wiedzie do komnat śmierci (Prz 7:27). Dlaczego więc tak wielu mężczyzn zachowuje się jak wół prowadzony na rzeź (Prz 7:22) i świadomie podejmuje decyzje, które mają tak straszliwe konsekwencje? Skoro kroki obcej kobiety prowadzą do piekła (Prz 5:5) to dlaczego nasze wybory są tak beztroskie?