Chrześcijanie często
używają prostego akrostychu jako wskazówki do modlitwy: A.W.D.P. Każda litera
oznacza jeden z kluczowych aspektów modlitwy:
(A) Adoracja
(W) Wyznanie
(D) Dziękowanie
(P) Proszenie
Tak zbudowany akrostych nie tylko przypomina nam o kluczowych elementach modlitwy, ale także powinien wskazywać na jej priorytety.
Pierwszym elementem
modlitwy powinna być adoracja lub uwielbienie. Psalmy, które są natchnionymi
przykładami pobożnej modlitwy, kładą ogromny nacisk na uwielbienie. Od wielu
lat zauważam, że wraz ze wzrostem dyscypliny i zachwytem modlitwą, w sposób
naturalny poświęcamy więcej i więcej naszego czasu na adorację Boga.
Po drugie, modlitwa
powinna obejmować wyznanie naszych grzechów; ponieważ pamiętamy o naszych
upadkach przychodząc przed Boże oblicze, widzimy, że jesteśmy pozbawieni Jego
świętości i dlatego potrzebujemy Jego przebaczenia.
Po trzecie, kiedy się
modlimy, zawsze powinniśmy dziękować, wspominając łaskę i miłosierdzie okazane
nam przez Boga.
Po czwarte, modlitwa
słusznie zawiera błagania lub prośby, w których przynosimy Bogu potrzeby
zarówno nasze jak i innych ludzi.
Myślę, że ten pomocny
akrostych pomoże nam pamiętać zarówno o poszczególnych elementach modlitwy jak
i jej zasadniczych priorytetach. Niestety, często spędzamy nasze życie
modlitewne w czymś rodzaju P.D.W.A, ponieważ zaczynamy od potrzeb, a następnie,
spędzamy mało czasu, jeśli w ogóle, na adoracji, wyznawaniu i wdzięczności.
Modlitwa Pańska
Kiedy patrzymy na Modlitwę
Pańską, widzimy adorację Boga zawartą w pierwszej prośbie „Święć się imię
Twoje”. Jezus potwierdzał, że imię Boga jest święte. Widzimy również wyznanie:
„Przebacz nam nasze grzechy” oraz prośby. Gdzie jednak w modlitwie Pańskiej
znajdziemy wyraz wdzięczności wobec Boga? Nie ma jej. To dziwne, gdyż apostoł
Paweł nauczał, że dziękczynienie powinno zawsze być treścią naszych modlitwy:
„Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim przez modlitwę i prośbę z
dziękczynieniem niech wasze pragnienia będą znane Bogu” (Flp 4:6).
Chociaż dziękczynienie nie
jest wyraźnie wspomniane w Modlitwie Pańskiej, myślę, że zawarte jest w słowach
„Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” (Mt 6:11). Już wyjaśniam
dlaczego: powinniśmy zwracać uwagę nie tylko na to, że mamy codzienne
pożywienie, ale również na rzeczywistość codziennego Bożego zaopatrzenia
naszych potrzeb. Uświadomienie sobie tego powinno nas skłonić do
dziękczynienia.
R.C. Sproul