W jaki sposób powinniśmy odnosić się do katolików? R.C. Sproul skierował mocno krytyczne słowa, do wszelkich inicjatyw ekumenicznych prowadzonych z Kościołem Rzymskokatolickim.
Jednoznacznie stwierdził,
że „błędy Kościoła Rzymskokatolickiego są głębokie i znaczące”. Jego zdaniem
wspólne inicjatywy na płaszczyźnie spraw społecznych powinny nas cieszyć,
jednakże jeśli chodzi o Ewangelię, to sprawa ma się zupełnie inaczej.
Niebiblijne doktryny Rzymu w sposób bezpośredni zagrażają czystości biblijnej
Ewangelii. Przekonany o tym, że nauczanie Watykanu jest nauką opartą na
przykazaniach ludzkich (Mt 15:9), stanowczo sprzeciwił się inicjatywie znanej
pod nazwą „Ewangelicy i katolicy razem”.
Czymś oczywistym powinno
być to, że naszym obowiązkiem jest dotrzeć do katolików. Powinniśmy kochać
naszych bliźnich, którzy są w Kościele rzymskim. Powinniśmy się z nimi
zaprzyjaźnić i poświęcić im swój czas. Dzięki temu możemy mieć prawo, aby w
miłości mówić im prawdę.
Jednak jako kościoły,
musimy stanąć na biblijnej Ewangelii i niczym więcej. Naszym powołaniem jest
nie tylko wysoko cenić prawdę, ale i ujawniać kłamstwo. Aby to czynić musimy
wiedzieć i rozumieć czego naucza Rzym, aby móc dojrzeć różnicę pomiędzy nauką
Biblii a nauką Kościoła rzymskokatolickiego. To ważne, aby ludzie siedzący w
kościelnych ławach, byli pouczeni o tym czego naucza protestantyzm, a co jest w
tak rażącej sprzeczności wobec nauki katolickiej.
Pastorzy powinni głosić
Ewangelię i wskazywać w jaki sposób jest ona przekręcana przez człowieka, w tym
również i przez Kościół rzymskokatolicki. R.C. Sproul wskazuje nam, że nie
każde kazanie powinno skupiać się na doktrynalnym ataku na Rzym. Jednakże podkreśla,
że biorąc pod uwagę atrakcyjność jaką katolicyzm wzbudza wśród wielu
protestantów, czymś istotnym jest, aby wykazać błędy nauczania Watykanu.
Poprzez wierne głoszenie Ewangelii, pastorzy powinni bronić i utrzymywać
stanowisko Reformacji.
Nie musimy unikać
wspólnego zaangażowania z katolikami w różnych inicjatywach społecznych.
Rozważając to zagadnienie dalej Sproul ostrzega jednak, że nie możemy
przyjmować, że jesteśmy braćmi i siostrami w Ewangelii.
Nasi katoliccy przyjaciele
pozostają członkami kościoła, który rzucił klątwę na Ewangelię, a więc
powinniśmy się za nich modlić i starać się dotrzeć do nich, aby zdobyć ich dla
Chrystusa.
Sproul podsumowuje:
„Reformacja się nie skończyła. Ona nie może się zakończyć, aż do momentu kiedy
wszyscy którzy nazywają siebie chrześcijanami, nie będą mieli jednego Pana,
jednej wiary i jednego chrztu”.
Oprac. na podstawie: http://www.ligonier.org/blog/how-should-protestants-relate-roman-catholics/