.png)
Samobójstwo jest tak samo poważnym grzechem jest morderstwo (2 M 10:13, 21:23), ale podobnie jak każdy inny grzech może zostać przebaczone. Pismo mówi wyraźnie, że ci którzy zostali odkupieni przez Boga otrzymali przebaczenie wszystkich grzechów – przeszłych, obecnych i przyszłych (Kol 2:13-14). Paweł mówi w Rzymian 8:38-39, że nic nie może oddzielić nas od miłości Boga w Chrystusie Jezusie.
Więc jeśli prawdziwy
chrześcijanin popełniłby samobójstwo w czasie skrajnej słabości, poszedłby do
nieba (Jd 24). Jednocześnie mamy wątpliwości wobec tych, którzy odbierają sobie
życie lub nawet poważnie to rozważają – może okazać się, że nigdy nie byli
prawdziwie zbawieni.
Jest tak dlatego, że
dzieci Boże są wielokrotnie określane w Piśmie Świętym jako ci, którzy mają
nadzieję (Dz 24:15; Rz 5:2-5, 8:24; 2 Kor 1:10 itd.) oraz cel w życiu (Łk
9:23-25; Rz 8:28; Kol 1:29). Ludzie, którzy rozważają odebranie sobie życia,
robią to ponieważ nie mają nadziei oraz celu w swoim życiu.
Co więcej, ten kto wielokrotnie
myśli o samobójstwie, praktykuje grzech w swoim sercu (Prz 23:7), a 1 J 3:9
mówi wyraźnie, że: „Każdy, kto się narodził z Boga, nie popełnia grzechu”
[grzech nie jest jego sposobem postępowania; zwyczajem przyp. tłum.]
I wreszcie, samobójstwo jest
często ostatecznym dowodem serca, które odrzuca panowanie Jezusa Chrystusa,
ponieważ jest to czyn, w którym grzesznik bierze swoje życie we własne ręce
zamiast poddać się woli Bożej. Zaprawdę wielu tych, którzy odebrali sobie życie
usłyszy przerażające słowa od Pana Jezusa: „Nigdy was nie znałem. Odstąpcie ode
mnie wy, którzy czynicie nieprawość” (Mt 7:23).
Tak więc, prawdziwy
chrześcijanin może popełnić samobójstwo. Uważamy jednak, że jest to nieczęsto
spotykane. Ten, kto rozważa popełnienie samobójstwa powinien podjąć wysiłek i
zbadać samego siebie czy jest w wierze (2 Kor 13:5).
