Ojciec jest człowiekiem,
który wie że jego życie nie należy do niego.
Ojciec jest mężczyzną,
którego tożsamość została ukształtowana, przez to do czego powołał go Bóg.
Ojciec przede wszystkim chroni, pielęgnuje i kocha.
Miłość ojca jest
zdominowana przez to, w jaki sposób ukazuje on piękno Chrystusa swojej żonie.
Miłość ojca do swoich
dzieci jest wzmacniana jego miłością do żony.
Ojciec raczej odżywia niż
karze.
Ojca określa ofiarna
miłość do swojej rodziny.
Ojciec zna urzekającą moc
łagodnego i pewnego ducha.
Ojciec przekonuje przez
miłe słowa i stanowcze oddanie prawdzie.
Ojciec wie, że miłości i
dyscypliny nie wolno rozdzielać.
Ojciec prowadzi swoje
dzieci do krzyża, a nie do własnej czci.
Ojciec nie domaga się
szacunku, lecz wydobywa go ze swojej uczciwości.
Ojca wyróżnia jego wierna
pokuta.
Ojciec zna moc pokory.
Ojciec jest pokojowo
nastawiony i chętny do słuchania.
Ojciec kocha Boga bardziej
niż swoją żonę i dzieci.
Ojciec jest znany z
oddawania chwały Bogu, aniżeli przez swoje użalanie się nad okolicznościami.
Ojciec jest zależny od
łaski Ewangelii we wszystkim.
Ojciec jest człowiekiem
modlitwy, a nie człowiekiem gniewu.
Ojciec wie, że jego
autorytet pochodzi od Boga, a nie od jego własnych dokonań.
Ziemski ojciec jest pod nieustannym wrażeniem swojego niebiańskiego Ojca.