.png)
Post jest tematem, który wywołuje w nas wiele ciekawości, ale tylko trochę praktyki. W tematyce postu, Tim Challies proponuje doskonałą pomoc w formie niewielkiej książki autorstwa Daniela Hyde, która stanowi część serii „Praktykowanie biblijnej pobożności”.
Hyde daje nam sześć
wskazówek związanych z praktyką postu.
Pościmy swobodnie. W
ramach nowego przymierza jesteś wolny, aby pościć i aby tego nie czynić. Nie ma
określonego czasu w którym powinieneś pościć. Nie ma również żadnej szczególnej
metody wymaganej od ciebie. We wszystkich tych rzeczach jesteś wolny… Czymś
bardzo ważnym jest położenie akcentu na tej kwestii, ponieważ jeśli będziemy
kierować post poza Pismo, wtedy odwracamy się od tego co powinno być czynione w
wolności, w kierunku przytłaczającego ciężaru.
Pościmy pokornie.
Powinniśmy w czasie postu wyglądać oraz zachowywać się normalnie, jednakże
wewnętrznie powinniśmy uniżyć się przed Bogiem i szukać Jego oblicza w
modlitwie. Twoją nagrodą jest to, że Bóg widzi wszystko, co zakryte jest przed
oczami twoich przyjaciół. Motywacja ma znaczenie w czasie postu. Właściwą
motywacją stojącą za naszym postem jest posiadanie Boga jako naszej nagrody, a
nie ludzkiej aprobaty.
Pościmy z powagą. Biblijny
post nie jest medycznym postem lub formą diety. Jest to poważna sprawa z
Bogiem. Powaga postu sugeruje pewne przygotowanie, zarówno ciała jak i ducha.
Ponownie, jesteśmy wolni w sprawie postu, ale to wcale nie oznacza tego, że nie
ma pewnych wskazówek za którymi możemy podążać. W aspekcie swojego ciała: w noc
poprzedzającą czas postu przygotuj sobie wystarczającą ilość jedzenia i wody, zadbaj
o odpowiedni odpoczynek, abyś miał dość sił trwać w poście. W kontekście
duchowym, przygotuj swój umysł na cel postu: szukanie pomocy Pana w sprawach
będących powodem twojego postu.
Pościmy ewangelicznie.
Czymś bardzo ważnym jest wskazanie na ten punkt zaraz po rozważeniach kwestii
powagi postu. Nasz post jest sprawą poważną, ale to nie oznacza że pościmy
zgodnie ze wszystkimi zewnętrznymi, starotestamentowymi zwyczajami … Ponadto,
oznacza to, że nie pościmy w duchu legalizmu tak jakoby nasz post miał wysłużyć
nam Bożą przychylność…Ponieważ jesteśmy w nowym przymierzu opierającym się na
dziele Jezusa Chrystusa dla nas, pościmy w sposób skoncentrowany na Ewangelii.
To oznacza, że post wierzącego jest aktem wdzięczności i odpowiedzią na łaskę
Chrystusa okazaną Jego kościołowi.
Pościmy gorliwie. W
kontekście rozważań dotyczących postu skupionego na Ewangelii, możemy być
kuszeni aby traktować nowe przymierze jako bardziej „rozluźnione”. W kontraście
do tego jednak, to właśnie z powodu dzieła Chrystusa dokonanego dla nas, nasz
post powinna cechować ogromna gorliwość. W rzeczywistości, powinniśmy pościć z
większym zapałem i żarliwością niż ci którzy pościli w czasie gdy obietnice
były okryte cieniem a nie w czasie wypełniania istoty ich znaczenia.
Pościmy z modlitwą. Post
musi być połączony z modlitwą. Post posiada zarówno aspekt zewnętrzny jak i
wewnętrzny. To dlatego nasi praojcowie podkreślali fakt, że to nie sam post
przynosi nas przed oblicze Boga, ale modlitwa która wynika z niego. Post jest
wsparciem i pomocą w modlitwie. Post sam w sobie nie jest dobrą rzeczą; jest
sprawą obojętną. Post tylko wtedy jest dobrą pracą kiedy jest połączony z celem
modlitwy. To oznacza, że niezależnie od tego czy pościmy czy też nie, wciąż
możemy się modlić. Ale jeśli się nie modlimy, post jest daremny.
oprac. na podstawie tekstu Tima Challies’a
