9 Grudnia
Dlaczego Syn Człowieczy?
„Ręczę i zapewniam: Zobaczycie otwarte niebo, a wokół Syna Człowieczego wstępujących i zstępujących aniołów Boga”. (J 1:51)
Dlaczego
w wersecie 51 i w wielu innych miejscach w Ewangeliach Jezus jest nazwany Synem
Człowieczym? Ma to bardzo wiele wspólnego z Adwentem.
Nie jest tak tylko z tego powodu, że jest człowiekiem. Jest tak dlatego, że
postać „syna człowieczego”, o której mowa w Księdze Daniela 7:13 jest zarówno
ludzka, jak i czymś o wiele większym niż człowiek. To było ulubiony sposób, w
jaki Jezus określał sam siebie – Syn Człowieczy. Określenie to jest użyte ponad
osiemdziesiąt razy we wszystkich Ewangeliach, i za każdym razem to Jezus używa
tego określenia. Tytuł „Syn Człowieczy”
Jezus wziął z Księgi Daniela 7:13-14:
"Przyglądam
się dalej i widzę:
Na obłokach niebios
przyszedł ktoś podobny
do Syna Człowieczego.
Doszedł do Odwiecznego –
przyprowadzili Go do
Niego.
Wtedy dano Mu władzę i
chwałę, rozpoczął panowanie
i czciły Go wszystkie
ludy, narody
i języki.
Jego władza – władzą
wieczną,
nieprzemijającą.
Jego Panowanie –
niezniszczalne!"
Słowa
z Księga Daniela to język królewskiego majestatu, chwały i suwerenności (Jana
3:13; 5:27; 6:62). Ale tytuł Syn Człowieczy niesie ze
sobą inne brzmienie niż tytuły Syn Boży i Król Izraela. Brzmi bardziej skromnie
i zwyczajnie. Gdy Jezus go używał, Jego prawa do królestwa, chwały i
suwerenności nie wybrzmiewały tak otwarcie i jawnie. Tylko ci, którzy mieli uszy, żeby słuchać, przekuwali się
głębiej, gdzie można było usłyszeć wywyższone znaczenie określenia Syn
Człowieczy.
Tym
razem to nie żydowscy przywódcy posłużyli się tytułem, który pozwoliłby im
zaprowadzić Go na krzyż. Tym razem sam Jezus użył
tytułu w ten sposób. Kluczowy jest werset Jana 3:14-15: „Podobnie jak Mojżesz
wywyższył na pustyni węża, tak Syn Człowieczy musi być wywyższony, aby każdy, kto
wierzy, miał w Nim życie wieczne.”
Mógłbyś
więc powiedzieć, że największą chwałę, jaką Natanael, ty czy ja kiedykolwiek
moglibyśmy ujrzeć jest chwała Syna Człowieczego, Pana niebios, którego
królestwo jest królestwem wiecznym, podniesionego na krzyżu, by umrzeć za
grzeszników. Więc gdy patrzysz na niego w czasie tego
Adwentu jako Syna Bożego, jako Króla Izraela i jako Syna Człowieczego upewnij
się, że patrzysz na Niego umierającego, by dać ci życie wieczne i przez to
widzisz Fo w Jego chwale.
John Piper
Tłumaczył: Miszael
Źródło: The Dawning of
Indestructible Joy Daily Readings for Advent