Biblijna doktryna

„I zaczynając od Mojżesza i wszystkich proroków, wykładał im, co było o nim [napisane] we wszystkich Pismach” (Łk 24:27)

Ewangelista Łukasz opisuje wędrówkę dwóch uczniów do Emaus. Podróż ta miała miejsce w niedługim czasie po ukrzyżowaniu ich Pana. W sercu czuli rozczarowanie, bo przecież „my spodziewaliśmy się, że…”.

Piękno Ewangelii polega na tym, że ci dwaj słabi, zgorzkniali mężczyźni spotkali na swojej drodze kogoś, kogo zupełnie się nie spodziewali. Ci dwaj anonimowi uczniowie niespodziewanie stali się uczestnikami najwspanialszego studium biblijnego, jakie kiedykolwiek miało miejsce na tej ziemi. Sam Chrystus zaczynając od Mojżesza poprzez dalsze księgi Starego Testamentu wyjaśniał im wszystko to, co odnosiło się do Niego samego. Pan Jezus nie ukazał im żadnego wspaniałego znaku, który ukazywałby Jego chwałę. Nie dokonał niczego spektakularnego, ale zamiast tego wyłożył im Pisma.

Hermeneutyka

Użyte w oryginale słowo „diermeneuo” posłużyło jako rdzeń określenia „hermeneutyka” czyli dyscypliny interpretacji biblijnej. Jakkolwiek brzmi to tak bardzo teologicznie i mało duchowo, musimy pamiętać, że bez rozważań hermeneutycznych ludzie nie tylko błędnie interpretują Słowo, ale także zwodzą wielu innych, którzy pozostając w ciemności nie mają żadnych szans na ratunek.

Dla naszych dzisiejszych rozważań jest to niezwykle ważna kwestia, gdyż hermeneutyka stanowi „metodologiczny młot na herezje”, dając nam prostą i skuteczną metodę odkrywania fałszywych nauk:

Przesłanka 1: Albo dana doktryna jest ważna albo nieistotna.

Przesłanka 2: Ani Chrystus ani Jego apostołowie nie zapomnieliby zawrzeć w NT jakiejkolwiek ważnej doktryny.

Wniosek: Jeśli dana doktryna jest ważna, a nie ma jej w Biblii, to jest to doktryna fałszywa.

Biblia mówi nam, że: „Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków; ostatnio, u kresu tych dni, przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył” (Hbr 1:1-2). Czyż to nie niesamowite słowa? Bóg przemówił w Piśmie Świętym a ten fakt stanowi fundament naszej wiary. Jest to dla nas pewność, bez której bylibyśmy zostawieni na pastwę relatywizmu.

Niewłaściwa hermeneutyka doprowadziła do wielu doktrynalnych odstępstw od ortodoksyjnego chrześcijaństwa. Aby ustalić co jest prawdą, a co kłamstwem, co ortodoksyjne a co heretyckie, należy oddać się dokładnemu studium biblijnemu. Pomimo iż wielu współczesnych liderów ewangelicznych wierzy, że spotkało Jezusa, to jednak prawda jest taka, że nie możemy liczyć na podobne przeżycia, które miały miejsce w drodze do Emaus. Jezus jest jednak dobrym Bogiem i wiedział, że będziemy potrzebować pomocy w zrozumieniu Bożej prawdy. Dlatego obiecał posłać nam Pocieszyciela, który nauczy nas wszystkiego i wprowadzi we wszelką prawdę (J 14:6).

Ach ta doktryna!

„Łowców herezji” cechuje umiłowanie doktryny. Często źródłem ich motywacji są słowa purytanina Cottona Mathera, który stwierdził, że: „Ignorancja jest matką nie pobożności, lecz herezji”. Ich oponenci zarzucają im, że dla martwej litery są w stanie oczernić i zniszczyć każdego sługę Bożego, który w mocy Ducha czyni wielkie rzeczy. Jest to bardzo poważne oskarżenie i warto się jemu przyjrzeć.

Wielu chrześcijan XXI wieku zapomina że Pan Jezus Chrystus uczynił nauczanie jednym z głównych elementów Wielkiego Nakazu Misyjnego (Mt 28:20). Jego samego możemy nazwać nauczycielem doktryny pochodzącej prosto z Nieba (J 7:16). Bernard Ramm wspomina, że apostoł Paweł pisał o wypływającym z serca posłuszeństwie doktrynie (Rz 6:17) ostrzegając jednocześnie przed doktrynami fałszywymi (Ef 4:14). Paweł nakazał Tymoteuszowi, aby dbał o zdrową doktrynę i przynajmniej dwanaście razy w swoich listach do niego wzmiankuje o doktrynie. W 2. Liście do Tymoteusza 3:16-17 czytamy, że pierwszą korzyścią płynącą z Pisma jest doktryna (nauczanie).

Pożądanie duchowości kosztem doktryny zawsze musi skończyć się tragedią. Nauka jest bardzo ważna i nie bez przyczyny pierwszy kościół w Jerozolimie trwał w nauce apostolskiej (Dz 2:42).

Coraz powszechniej możemy spotkać się z drwinami i wyszydzaniem ludzi, którzy pragną budować swoje życie na prawdzie Bożego Słowa a nie na rzekomych znakach i cudach. Bez solidnej nauki w naszych zborach coraz powszechniej będziemy spotykać ludzi, którzy kilka miesięcy temu wierzyli w powszechne uzdrawianie wszystkich chorych, później w duchowe walki terytorialne, a dziś święcą szabat. Co będzie dalej?

Zwiedzenie

Często słyszymy, że dana służba czy też nauka przynosi „tak dobre owoce”, a więc jak może to być zwiedzenie lub oszustwo – pytają zdziwieni entuzjaści nowych nauk w kościołach. Paradoks tej sytuacji jest taki, że wielu chrześcijan w ogóle nie bierze na poważnie słów Pana Jezusa ostrzegających przed zwiedzeniem. Współcześni wierzący naiwnie spodziewają się oczywistego oszustwa, a Biblia zamiast tego daje nam opis subtelnego kłamstwa, które docelowo ma zwieść i wybranych.

Kryterium naszej oceny nie powinno skupiać się na pozorach czy też tzw. dobrych owocach służby. Tylko prawda Słowa Bożego pozwoli nam dokonać właściwego rozeznania. Pamiętajmy, że owoc z drzewa poznania dobra i zła w ogrodzie Eden również wyglądał bardzo dobrze.

Historia uczy nas, że kłamstwo wypowiedziane wystarczająco często staje się w końcu akceptowaną prawdą. W ten sposób można oszukać cały naród i doprowadzić go do szaleństwa. Dlaczego więc jesteśmy zdziwieni jak fundamentalne znaczenie ma obiektywna prawda we wszystkich płaszczyznach życia społecznego? 

Dla nas jako chrześcijan to Jezus Chrystus jest Prawdą. Prawdą jest to co Bóg powiedział w swoim Słowie. Jednakże dziś pomijamy biblijne przykazanie dotyczące sprawdzania wszystkiego (1 Tes 5:21) i za prawdę przyjmujemy to co chcemy, lub to co „działa” w naszym życiu.

Kościół XXI wieku cechuje coraz większa bierność i apatia w zakresie doktryny i nauki chrześcijańskiej. Intelektualny letarg zastąpił solidne biblijne nauczanie. To właśnie dlatego najnowsze bestsellery „chrześcijańskie” często stanowią zaprzeczenie biblijnej nauki.

Warren B. Smith ostrzega, że w dobie postmodernistycznego kościoła nikt nie pociągnie fałszywych nauczycieli do odpowiedzialności, a tych którzy zaczną zadawać niewygodne pytania czy też kwestionować dane poselstwo, od razu zaczyna się szufladkować wieloma pejoratywnymi epitetami. To wszystko jako celowe działanie ma oczywiście ośmieszyć „łowców herezji”.

Dlaczego więc dziś tak ważną kwestią jest usunięcie doktryny z kościoła? Dlaczego tak wiele sporów prowadzonych jest w obrębie czystości nauki? Biblia wyraźnie ostrzega nas przed kształtowaniem się odstępczego kościoła przygotowanego dla antychrysta. Wszeteczny kościół będzie pozbawiony doktryny chrześcijańskiej, będzie pozbawiony Bożej prawdy, która dziś jest wielką przeszkodą w ekumenicznych dążeniach do jedności. Nie oszukujmy się, usuwając Prawdę z kościoła czynimy go otwartym na wszelkie ataki prowadzące do rozpoczęcia bałwochwalczej komunii z demonami.

Bo czymże jest ruch ekumeniczny? Jak można budować jedność z pominięciem Prawdy? Łatwowierne i infantylne myślenie doprowadziło wielu wierzących do kompromisu. Kompromisu z Kościołem Katolickim, kompromisu z duchem tego świata. Prawda połączona z kłamstwem stanowi w rzeczywistości bezbożną mieszaninę. W czasach gdy prawda ginie w Kościele, Warren B. Smith przypomina nam, że warto przypomnieć sobie biblijną naukę o prawdzie:

Nasz Bóg jest Bogiem prawdy (5 M 32:4)

„Skale, której sprawy są doskonałe; bo wszystkie drogi jego są sprawiedliwe. Boć jest Bóg prawdziwy, a nie masz w nim nieprawości, sprawiedliwy i prawy jest”.

Wszelkie Boże działanie odbywa się w Prawdzie (Ps 33:4)

„Bo słowo Pana jest prawe, A wszystkie dzieła jego dokonane są w wierności”.

Prawo Boże jest prawdą (Ps 119:142)

„Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością wieczną, a Twoje prawo jest prawdą”

Wszystkie Boże przykazania są w Prawdzie (Ps 111:7-8)

„Dzieła rąk Jego to prawda i sąd, niezmienne są wszystkie Jego przykazania. Ustalone na wieki wieków, ustanowione w prawdzie i prawości”

Boże Słowo jest Prawdą (1 Tes 2:13)

„A przeto i my dziękujemy Bogu nieustannie, że przyjęliście Słowo Boże, które od nas słyszeliście nie jako słowo ludzkie, ale, jak jest prawdziwie, jako Słowo Boże, które też w was wierzących skutecznie działa”

Bóg pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy (1 Tym 2:4)

„który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy”

Jezus Chrystus przyniósł Łaskę i Prawdę (J 1:17)

„Zakon bowiem został nadany przez Mojżesza, łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa”

Jezus Chrystus jest Prawdą (J 14:6)

„Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie”

Pan jest blisko wszystkich tych którzy wzywają Go w prawdzie (Ps 145:18)

„Bliski jest Pan wszystkim, którzy go wzywają, wszystkim, którzy go wzywają w prawdzie”

Duch Święty jest Prawdą (J 14:16-18)

„Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki -Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie. Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was”

Duch Święty jest przewodnikiem ludzi do prawdy (J 16:13)

„Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi”.

Bóg jest bogaty w miłosierdzie i prawdę (Ps 86:15)

„Ale ty, Panie, Boże miłosierny i litościwy, i nierychły ku gniewu, i wielce miłosierny, i prawdziwy!”

Mamy trzymać się miłosierdzia i prawdy (Przy 3:3-4)

„Niech cię nie opuszcza łaska i prawda, zawiąż je sobie na szyi, wypisz je na tablicy swojego serca!Wtedy znajdziesz życzliwość i uznanie w oczach Boga i ludzi”.

Mamy mówić prawdę w miłości (Ef 4:25)

„Dlatego odrzuciwszy kłamstwo, niech każdy mówi prawdę swojemu bliźniemu, bo jesteśmy członkami jedni drugich."

Mamy miłować czynem i prawdą (1 J 3:18)

„Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz czynem i prawdą”

Mamy wielbić Boga w duchu i w prawdzie (J 4:24)

„Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie”

Jesteśmy by służyć Panu w czystości i prawdzie (Joz 24:14)

„Przetoż teraz bójcie się Pana, a służcie mu w doskonałości i w prawdzie, a znieście bogi, którym służyli ojcowie wasi za rzeką, i w Egipcie, a służcie Panu”

Boża prawda jest naszą tarczą (Ps 91:4)

„Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem”

Prawda Boża zachowuje nas (Ps 40:11)

„Dlatego, Ty PANIE nie odmawiaj mi twej litości; twoje miłosierdzi i prawda niech mnie zawsze strzegą”

Boża prawda pozwala nam się ostać (Ef 6:13-14)

„Dlatego weźcie całą zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i, dokonawszy wszystkiego, ostać się.Stójcie tedy, opasawszy biodra swoje prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości”

Mamy chodzić w prawdzie (3 J 1:4)

„Nie ma zaś dla mnie większej radości, jak słyszeć, że dzieci moje żyją w prawdzie”.

Mamy radować się w prawdzie (1 Kor 13:6)

„Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy”

Mamy mieć społeczność z ludźmi w prawdzie (3 J 1:8)

„My więc powinniśmy takich gościnnie podejmować, aby przyczynić się do rozpowszechnienia prawdy”.

Mamy być wdzięczni za tych, którzy wierzą w prawdę (2 Tes 2:13)

„My jednak powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was, bracia, umiłowani przez Pana, że Bóg wybrał was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę”

Mamy mówić ludziom gdy zejdą z drogi prawdy (Jk 5:19-20)

„Bracia moi, jeśli kto spośród was zboczy od prawdy, a ktoś go nawróci, niech wie, że ten, kto nawróci grzesznika z błędnej drogi jego, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów”.

Bóg będzie sądził świat w swojej sprawiedliwości i prawdzie (Ps 96:13)

„Przed obliczem Pana bo idzie, idzie zaiste aby sądzić ziemię. Będzie sądził świat w sprawiedliwości, a narody w swojej prawdzie”

Boża prawda trwa na wieki (Ps 117:1-2)

„Chwalcie Pana wszystkie narody! chwalcie go wszyscy ludzie! Albowiem rozszerzone jest nad nami miłosierdzie jego, a prawda Pańska trwa na wieki”.

Ten kto żyje w prawdzie zbliża się do światła J 3:21)

„Lecz kto postępuje zgodnie z prawdą, dąży do światłości, aby wyszło na jaw, że uczynki jego dokonane są w Bogu”

Niektórzy nie mają miłości prawdy (2 Tes 2:10)

„i wśród wszelkich podstępnych oszustw wobec tych, którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić”.

Niektórzy nie wierzą w prawdę (2 Tes 2:9-12)

„A ów niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana z wszelką mocą, wśród znaków i rzekomych cudów, i wśród wszelkich podstępnych oszustw wobec tych, którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić. I dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu, aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w nieprawości”.

Niektórzy wzywają Boga ale nie w prawdzie (Iz 48:1)

„Słuchajcie tego, domu Jakuba, którzy nazywacie się imieniem Izraela i z nasienia Judy pochodzicie, przysięgacie na imię Pana i wyznajecie Boga Izraela, lecz nieprawdziwie i nieszczerze”

Niektórzy ludzie odwracają się od prawdy (2 Tym 4:3-4)

„Albowiem przyjdzie czas, że zdrowej nauki nie ścierpią, ale według swoich upodobań nazbierają sobie nauczycieli, żądni tego, co ucho łechce, i odwrócą ucho od prawdy, a zwrócą się ku baśniom”.

Niektórzy zamienią Bożą prawdę w kłamstwo (Rz 1:25)

„Jako te, którzy odmienili prawdę Bożą w kłamstwo i chwalili stworzenie, i służyli mu raczej niż Stworzycielowi, który jest błogosławiony na wieki. Amen”.

Żadne kłamstwo nie jest z prawdy (1 J 2:21)

„Nie pisałem wam nie dlatego, że nie znacie prawdy, ale dlatego, że ją znacie i że żadne kłamstwo nie wywodzi się z prawdy”.

Diabeł nie ma w sobie prawdy (J 8:44)

„Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa”

Prawda będzie bluźniona (2 P 2:1-2)

„Lecz byli też fałszywi prorocy między ludem, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzać będą zgubne nauki i zapierać się Pana, który ich odkupił, sprowadzając na się rychłą zgubę. I wielu pójdzie za ich rozwiązłością, a droga prawdy będzie przez nich pohańbiona”.

Stawka jest bardzo wysoka. Jedno jest pewne, że prawda w końcu zwycięży gdyż to Jezus jest Prawdą (J 14:6)