Strzeżcie się fałszywych nauczycieli

Pan Jezus kończąc swoje Kazanie na Górze skierował do słuchaczy bardzo poważne ostrzeżenie: „Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczym, wewnątrz zaś są wilkami drapieżnymi!”. (Mt 7,15)

Obecność fałszywych proroków nie jest niczym nowym w Izraelu. Tak długo jak Bóg miał prawdziwych proroków, szatan miał fałszywych. Możemy zauważyć to od samego początku historii odkupienia. Mojżesz ostrzegał:

„Wszystko, co ja wam powiedziałem, starannie wypełniajcie. Nic do tego nie będziesz dodawał ani niczego od tego nie ujmiesz.  Jeśliby powstał pośród ciebie prorok albo ten, kto ma sny, i zapowiedziałby ci znak albo cud, i potem nastąpiłby ten znak albo cud, o którym ci powiedział, i namawiałby cię: Pójdźmy za innymi bogami, których nie znasz, i służmy im, to nie usłuchasz słów tego proroka ani tego, kto ma sny, gdyż to Pan, wasz Bóg, wystawia was na próbę, aby poznać, czy miłujecie Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej. Za Panem, waszym Bogiem, pójdziecie i jego będziecie się bać, i jego przykazań przestrzegać. Jego głosu będziecie słuchać, jemu będziecie służyć i jego się trzymać. A ten prorok albo ten, kto ma sny, poniesie śmierć, gdyż namawiał do odstępstwa od Pana, Boga waszego, który was wyprowadził z ziemi egipskiej i wykupił cię z domu niewoli, aby cię sprowadzić z drogi, którą Pan, Bóg twój, nakazał ci iść. Tak wyplenisz to zło spośród siebie”. (5M 13, 1-6)

W innym miejscu w Starym Testamencie, czytamy słowa, które Bóg skierował do proroka Jeremiasza:

„A Pan rzekł do mnie: „Fałszywie prorokują prorocy w moim imieniu; nie posłałem ich ani nie dałem im poleceń, ani nie mówiłem do nich. Kłamliwe widzenia, marne wieszczby i wymysły swojego serca wam prorokują”. (Jer 14,14)

Czasami Pan osądza swój lud poprzez fałszywych proroków. Bóg ostrzegał proroka Zachariasza:

„Bo oto Ja wzbudzę w kraju pasterza, który nie będzie się troszczył o zaginione, nie będzie szukał tego, co zbłąkane, nie będzie leczył tego, co zranione, i karmił tego, co zgłodniałe, lecz będzie jadł mięso tucznych zwierząt i zerwie im kopyta”. (Zach 11,16) 

Paweł ostrzegał chrześcijan w Rzymie: „A proszę was, bracia, abyście się strzegli tych, którzy wzniecają spory i zgorszenia wbrew nauce, którą przyjęliście; unikajcie ich. Tacy bowiem nie służą Panu naszemu, Chrystusowi, ale własnemu brzuchowi, i przez piękne a pochlebne słowa zwodzą serca prostaczków”. (Rz 16,17-18)

W innych częściach Nowego Testamentu fałszywi prorocy określani są jako „duchy zwodnicze”, które głoszą „nauki szatańskie” (1 Tym 4,1), jako ci którzy "wprowadzać będą zgubne nauki i zapierać się Pana, który ich odkupił, sprowadzając na się rychłą zgubę" (2 P 2,1).

Są oni nazywani fałszywymi braćmi (2 Kor 11,26); fałszywymi apostołami (2 Kor 11,13); fałszywymi nauczycielami (2 P 2,1) kłamliwymi mówcami (1 Tym 4,2) a także fałszywymi Chrystusami (Mat 24,24). Dlatego apostoł Jan napisał: „Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat." (1 J 4,1)

Kiedy Paweł żegnał się ze starszymi kościoła w Efezie na plaży w pobliżu Miletu, skierował do nich słowa  smutnego ostrzeżenia o nieuchronnym pojawieniu się fałszywych nauczycieli: "Ja wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając trzody, nawet spomiędzy was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą. Przeto czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami napominać każdego z was." (Dz 20, 29-31)

Te ostrzeżenia zostały podsumowane jednym słowem, które znajdziemy w Ewangelii Mateusza 7,15: strzeżcie się. To nie jest zwykłe wezwanie zwracające uwagę na jakąś błahostkę, ale poważne ostrzeżenie wzywające do czuwania przed tym co może spowodować naszą szkodę. To słowo sugeruje nam aby trzymać nasz umysł na wodzy. Fałszywi prorocy są więcej niż źli: są niebezpieczni i powinniśmy chronić nasze umysły przed nimi. Oni odciągają ludzi od wiary i zatruwają duszę. Fałszywi prorocy są duchowymi bestiami o wiele bardziej śmiercionośnymi niż te fizyczne. Piotr i Juda nazywają ich „nierozumnymi zwierzętami” (2 P 2,12 por z Jud. 10)

W Palestynie, wilki są naturalnym wrogiem owiec. Wędrują one poprzez wzgórza oraz doliny w poszukiwaniu zagubionych owiec, które pozostały w tyle lub odłączyły się od stada. Gdy ten drapieżnik znajduje taką owcę szybko rozrywa ją na strzępy. Każda dorosła, zdrowa owca jest kompletnie bezbronna w starciu z wilkiem.

Wilki są bezlitosne i okrutne (zob Ez 22,27). Greckie słowo harpax (drapieżny) jest tłumaczone również jako „zdzierca” (Łk 18,11, 1 Kor 5,10-11;6,10) i odnosi się do tych, którzy podstępnie i bezlitośnie niszczą ludzi dla pieniędzy czy też majątku. Fałszywi prorocy i wilki są sprytni, podstępni i nieustannie wypatrujący nowych ofiar.

Następnym razem, przyjrzymy się temu co Boże Słowo mówi o ich identyfikacji.

John MacArthur

http://www.gty.org/Blog/B140210/beware-of-false-teachers