1. Spotkałem w swoim życiu wielu wielkich kaznodziejów, ale bardzo niewielu spotkałem tych, którzy chodzą z Bogiem. Ale to właśnie ci nieliczni wzbudzili w moim sercu tęsknotę, aby od młodości samemu chodzić z PANEM.

2. Enoch i Noe to pierwsi dwaj kaznodzieje wspomniani w Biblii i obaj chodzili z Bogiem. Dałby Bóg, aby wszyscy kaznodzieje postępowali tak samo.

3. Bóg kazał Noemu zbudować arkę, a Noe natychmiast zaczął ją budować. Nie pytał Boga, kto zapłaci za arkę. Gdyby zapytał o to Boga, Bóg odpowiedziałby: „Oczywiście musisz za to zapłacić sam”.

Drogi Przyjacielu,

Czy potrafisz sobie wyobrazić, jakby to było tak poruszyć serce Boga, że wybiegłby nam na spotkanie, rzuciłby nam się na szyję i ucałował, ubrał nas w swoją najlepszą szatę i włożył pierścień na naszą dłoń? Czy możesz sobie wyobrazić, że Stwórca wszechświata powie nam to samo, co powiedział Jezusowi Chrystusowi: „Jesteś moim umiłowanym synem?”

Tak wielu ludzi dziś odczuwa samotność. Czasami nawet mamy wrażenie, że nikt nie zauważyłby, gdyby nas zabrakło. Myśl o Ojcu, który przychodzi, aby nas chronić, aby za nas walczyć, aby z nami być, jest czymś ogromnie ważnym.

Tak też jest chyba i dziś w twoim życiu przyjacielu, prawda?

Kilka dni wcześniej byłem niesamowicie podekscytowany możliwością zwolnienia. Teraz, gdy rozwiały się moje nadzieje zacząłem płakać i skarżyć się Bogu.

Nagle, w jednym momencie, którego nigdy nie zapomnę, stanął mi przed oczami obraz twarzy chłopca o imieniu Danjuma.

28 stycznia 2015 roku islamscy fanatycy napadli na małą chrześcijańską wioskę Nunkwo w opanowanej wojną północnej Nigerii. Trzynastoletni chłopiec Danjuma Shakara przebywał w wiosce, gdy zaczął się atak. Danjuma był zwykłym nigeryjskim nastolatkiem. Mieszkał z owdowiałą matką, a wolnym czasie chodził na ryby i bawił się z kolegami.

„Objawy” samobójstwa nie są niestety tak oczywiste, jak mogłoby się wydawać. Naszą odruchową reakcją może być: „Wiedziałbym, gdybym miał myśli samobójcze!” lub „Wiedziałbym, gdyby mój przyjaciel tak bardzo cierpiał!”. Ale samobójstwo nie jest wywoływane przez jeden uniwersalny powód, a przejście od stanu emocjonalnie zdrowego do samobójczego może być znacznie trudniejsze do wykrycia. Ryzyko samobójstwa u danej osoby może być spowodowane genetyką, traumą, problemami ze zdrowiem psychicznym lub wieloma innymi przyczynami. Dla chrześcijanina przerażające może być nawet samo myślenie o samobójstwie, ponieważ czujemy, że zawodzimy totalnie w tym jaki powinien być „dobry chrześcijanin”.

Droga do Rzymu nie jest nowym zjawiskiem. Działo się to, gdy byłem na studiach. Dzieje się tak od zawsze, odkąd istnieje Kościół. Ludzie odchodzili i wracali do Kościoła rzymskokatolickiego. I podejrzewam, że tak będzie zawsze, dopóki będą istnieć oba rodzaje kościołów.

Byłoby zbyt pochopne twierdzić, że każdy, kto przechodzi z protestantyzmu do rzymskiego katolicyzmu, jest niewierzący i jest usuwany z owczarni. Istnieje zbyt wiele różnych powodów takiego działania. Jeśli więc ktoś podąża w tę lub w tamtą stronę, nie wiadomo, gdzie skończy. Nie spisuj takiego człowieka na straty w żadnym z tych przypadków.

Dziś świadectwo, którego się nie spodziewałem, w miejscu i w czasie, w którym do końca nie planowałem być. Martwienie się i troska jest uzurpowaniem sobie prawa do bycia Bogiem; wnikaniem głęboko w Jego prerogatywy. Wszechmogący Stwórca obiecał być naszym Ojcem. Ojciec zawsze wie co jest dla nas najlepsze. Jednakże wyrzeknięcie się siebie i zaufanie Jego ojcowskiemu postanowieniu często pozostaje tylko pustymi słowami, które w niedzielny, słoneczny poranek wypowiadamy w czasie uwielbienia. A co kiedy, ciemność utrudnia nam ujrzenie Jego dobroci? Czy tak samo wtedy zaufamy doskonałym serce Temu, który jeszcze przed naszym urodzeniem, troszczył się o nas?

1. Kiedy Kain był zły i rozczarowany. Bóg przyszedł go ostrzec, że grozi mu niebezpieczeństwo. W Edenie Bóg przyszedł do Adama, a teraz przychodzi do Kaina. Bóg jest zawsze Tym, który szuka upadłego człowieka. Jezus przyszedł na świat również szukając upadłego człowieka. Bóg jest Tym, który szuka nas za każdym razem, gdy błądzimy. To dla nas wielka zachęta. Bóg przyszedł i ostrzegł Kaina, ale on nie posłuchał tego ostrzeżenia. Pozwolił, aby grzech, który czaił się u drzwi jego serca, wszedł i je zniszczył.

Co to znaczy „oddać życie Bogu”?

Nie mogę z całą pewnością powiedzieć, co inni mają na myśli, gdy mówią, że oddali swoje życie Bogu lub chcą oddać swoje życie Bogu, ale mogę powiedzieć ci, co ja przez to rozumiem, a następnie pokazać ci na podstawie Pisma Świętego, dlaczego uważam, że jest to biblijny sposób mówienia i co Biblia zamierza, aby tego rodzaju język oznaczał i jakie powinno być nasze doświadczenie.

Dzieci marnotrawne. Trudny małżonek. Skomplikowane małżeństwo. Kościół pełen wyzwań. Nierozwiązany konflikt. Trudności ekonomiczne. Zły stan zdrowia. Głębokie zniechęcenie. Okres depresji. Powtarzająca się bezsenność.

W świetle tych prób, które w jakiś sposób dotykają każdego z nas, zastanawiałem się nad słowami Jezusa: „Ten rodzaj demonów nie wychodzi inaczej, jak tylko przez modlitwę i post”(Mk 9:29b).

Chodzi o to, że wszyscy toczymy duchową wojnę (Ef 6:10-20). To nie jest czas pokoju. Chrześcijańskie życie jest trudne; czasami bardzo, bardzo trudne. Tak naprawdę nie chcemy myśleć o tym w ten sposób; mamy tendencję do zawstydzania ludzi, którzy mówią takie rzeczy. Ale chrześcijaństwo nie jest dla osób o słabym sercu.

Dobra wiadomość jest taka, że Bóg jest dla nas i z nami. Bóg jest obecną pomocą w czasie ucisku (Psalm 46:1). W najtrudniejszych bitwach, które są przed nami potrzebujemy nie ziemskiej, ale duchowej broni. Potrzebujemy Słowa; potrzebujemy Ewangelii; potrzebujemy postu; potrzebujemy modlitwy, dużo modlitwy.

Niniejszy tekst jest kontynuacją tekstu: Wybory, które cię zniszczą. Cudzołóstwo. Dlaczego Bóg na to pozwolił? - Cześć 1 

Ilu z chrześcijan ma nadzieję, że Bóg uchroni nas przed nieszczęściami i problemami, podczas gdy każdego dnia dokonujemy drobnych, pozornie nieistotnych, niemoralnych wyborów, które kierują nas w stronę większych niemoralności? (Ankieta przeprowadzona na zgromadzeniu Promise Keepers, w którym wzięło udział 1500 chrześcijan, wykazała, że połowa z nich oglądała pornografię w poprzednim tygodniu).

Tomek i Ania również dorastali w kościele. Kiedy pastor młodzieżowy ostrzegł ich przed seksem przedmałżeńskim, nie traktowali go poważnie. Ich filmy, telewizja i muzyka skupiały się na seksie. Któregoś wieczoru po grupie młodzieżowej Ania uległa Tomkowi. To było bolesne, przyprawiające o mdłości… totalnie inaczej niż na filmach. Potem poczuła się okropnie. Tomek był na nią zły, bo nie powinna do tego dopuścić. Całkowicie przerzucił na nią odpowiedzialność za to co się stało. Ania zaczęła sypiać z różnymi mężczyznami, szukając tego, który by ją pokochał. Przestała chodzić do kościoła. Kiedy odkryła, że jest w ciąży, przyjaciel zawiózł ją do kliniki aborcyjnej. Do dziś nękają ją sny o dziecku, które zabiła.